۵ مرداد ۱۳۹۷
آیا واقعا به یک نمایشگر با تراکم پیکسلی بالا نیاز داریم؟
از زمانی که نمایشگرهای رتینا معرفی شدند، بحث تولید و استفاده از صفحات نمایش با رزولوشن بالا تبدیل به یک موضوع مهم در مورد گوشیها، تبلتها و حتی لپتاپها شده است. در حالی که مانیتورهای معمول هنوز تراکم پیکسلی در حدود ۷۲PPI (یا DPI) دارند، صفحات با تراکم بالا در اسمارتفونها به اعدادی بین ۳۰۰ یا ۵۵۰PPI رسیدهاند.
نمایشگرهای با تراکم بالا (یا HiDPI) در مورد گوشیها مقداری با سایر نمایشگرها متفاوتند. گوشیهای دنیا معمولاً رزولوشنی بین ۱۰۸۰p یا ۱۰۸۰×۱۹۲۰ یا FHD و ۱۴۴۰p یا ۱۴۴۰×۲۵۶۰ یا QHD دارند. هنوز بحث زیادی در مورد قابل درک بودن، باارزش بودن نسبت به قسمت و حتی مفید یا مضر بودن تغییر رزولوشن از HD به QHD وجود دارد. پاسخ این موارد این است: «بستگی دارد!». در ادامه به موارد مختلف دخیل در این رابطه اشاره میکنیم.
پیش از هر چیز به خاطر داشته باشید پیکسل در اینچ نشاندهندهی تعداد پیکسلهایی است که در هر اینچ از نمایشگر وجود دارند. رزولوشن صفحه تعداد کل پیکسلهای موجود در سطح نمایشگر را نشان میدهد. برای هر رزولوشن، با توجه به سایز صفحات مختلف، با تراکم پیکسلی یا PPI متفاوتی روبرو خواهیم بود (صفحهی بزرگتر = PPI کمتر).
اندازهی صفحه
مقدار ۳۰PPI حداقل میزان برای یک نمایشگر HiDPI است و چشم انسان میتواند جزئیاتی بیشتر از آن را تشخیص دهد. میزان جزئیات قابل تشخیص برای هر شخص متفاوت است و برای فهمیدن اینکه چند PPI میتواند به اندازهی کافی برای بینایی شما مناسب باشد، نیاز به تست نمایشگرهای مختلف خواهید داشت.
محتوای صفحهای که روی نمایشگر نشان داده میشود بسیار در منجر شدن PPI بالا به تجربهی بهتر مؤثر است. برای مثال، اگر در حال تماشای یک فیلم باشید، تغییر از ۷۰PPI به ۱۵۰PPI کاملاً محسوس خواهد بود اما با تغییر از ۱۵۰ تا ۳۰۰ کمکم شاهد بازدهی نزولی خواهیم بود.
اگر در حال خواندن مطالب باشید، میزان PPI بالاتر میتواند به چشم شما کمک کند. این موضوع به خصوص در مورد کاراکترهای چینی و علائم تصویری بیشتر به چشم میآید و در این موارد حتی ممکن است تفاوت بین ۳۰۰PPI و ۴۰۰PPI یا حتی ۵۰۰PPI را متوجه شوید. در مورد عکسها هم همینطور. تغییر از ۳۰۰PPI تا ۴۵۰PPI قابل حس خواهد بود اما بیش از این و مثلا افزایش از ۴۵۰ تا ۵۵۰PPI احساس نمیشود.
واقعیت مجازی (VR) همه چیز را تغییر میدهد
واقعیت مجازی بازی را برای مخالفان HiDPI تغییر میدهد. در حالی که حرکت از ۴۲۰ تا ۵۵۰PPI در عملکردهای معمولی چندان قابل درک نیست، همین تغییر، در کاربردهای VR دنیایی تغییر ایجاد میکند. این به این دلیل است که در VR از لنزهای اپتیکال برای بزرگنمایی پیکسلهای صفحه استفاده میشود و مقدار PPI در این مورد، یک فاکتور حیاتی خواهد بود.
داشتن ۵۰ درصد پیکسل بیشتر، میتواند مقدار زیادی به وضوح تصویر در تجربهی واقعیت مجازی اضافه کند و این موضوع انکارناپذیر است که ما برای وضوح مناسب برای VR، نیاز به تصاویری با تراکم بالاتر حتی تا ۱۰۰۰PPI خواهیم داشت.
نتیجهگیری
در مورد صفحات اسمارتفونها، تغییر تراکم پیکسلی از ۷۲ تا ۳۰۰ PPI تفاوت بسیاری ایجاد میکند. اگر شروع HiDPI را ۳۰۰PPI در نظر بگیریم، آن وقت بله، همه نیاز به صفحات HiDPI خواهند داشت. حالا سوال این است: از چه نقطهای کاهش بازدهی اتفاق میافتد؟
افزایش تراکم پیکسلی از ۳۲۶PPI (تراکم پیکسلی آیفون ۶اس) تا ۴۲۵PPI (هواوی پی۹) میتواند توسط بسیاری از کاربران قابل حس باشد. تشخیص حرکت از ۴۲۵PPI تا ۵۷۵PPI (گلکسی اس۷) سختتر است، البته به غیر از موقعیتهای خاص مانند عکسهای اچدی یا متنهای ریز. اما VR تفاوت آخر را در این زمینه رقم میزند. در نهایت:
- ۷۲PPI: تراکم پایین برای گوشیها. تراکم معمولی برای پیسیها
- ۳۰۰PPI: ورود به سطح نمایشگرهای HiDPI
- ۴۲۵PPI: تفاوت محسوس با ۳۰۰PPI
- ۵۵۰PPI: درک تفاوت آن با ۴۲۵PPI نسبتاً دشوار است. به غیر از واقعیت مجازی، عکسهای اچدی و متنهای ریز
- ۱۰۰۰PPI: برای گوشیها یا لپتاپها بلااستفاده اما برای واقعیت مجازی به دلیل بزرگنمایی لنز آنها، ایدهآل است.
اگر VR را در نظر نگیریم، میتوانیم تراکم پیکسلی حدود ۴۲۵PPI به بالا را بسیار خوب برای گوشیها به حساب آوریم. برای پیسیها، هر مقداری بیش از ۳۰۰PPI فوقالعاده خواهد بود. اگر از این میزان بالاتر برویم، باید اطمینان حاصل کنیم که برنامهها به خوبی میتوانند با تراکم بالاتر هماهنگ شوند یا خیر، زیرا در غیر این صورت با آیکونهایی بسیار کوچکی مواجه خواهیم شد که غیرقابل استفاده هستند.
به عنوان مرجع، به این مثالها توجه کنید:
- گلکسی اس۷ از صفحهی ۵.۱ اینچی با رزولوشن ۱۴۴۰×۲۵۶۰ و تراکم پیکسلی ۵۷۶PPI برای ۳.۷ میلیون پیکسل بهره میبرد.
- هواوی پی۹ از صفحهی ۵.۲ اینچی با رزولوشن ۱۰۸۰×۱۹۲۰ و تراکم پیکسلی ۴۲۵PPI برای ۲ میلیون پیکسل بهره میبرد.
- آیفون ۶اس از صفحهی ۴.۷ اینچی با رزولوشن ۷۵۰×۱۳۳۴ و تراکم پیکسلی ۳۲۶PPI برای ۱ میلیون پیکسل بهره میبرد.
منبع:www.shahrsakhtafzar.com
۶ آبان ۱۳۹۷
آشنایی با تعدادی از اصطلاحات پر کاربرد دنیای نرمافزار
در دنیای فناوری اطلاعات شما با اقیانوسی از اصطلاحات مختلف روبرو میشوید که در برخی موارد توضیح دقیقی در ارتباط با این اصطلاحات در لغتنامههای عادی وجود ندارد. در چنین شرایطی تنها یک لغتنامه دقیق و تخصصی میتواند جوابگوی نیاز شما باشد. با توجه به گسترش روزافزون نرمافزار در صنایع مختلف تصمیم گرفتیم در این مقاله شما را با تعدادی از اصطلاحات پرکاربرد دنیای نرمافزار که ممکن است با در سایتهای مختلف آنها روبرو شوید آشنا کنیم.
N-Tier Architecture
برنامهنویسی همواره به معنای نوشتن دستورات در قالب بلوکها و کلاسهای مختلف نیست و برنامههای بزرگ اغلب از تکنیکهای مختلفی همچون لایهبندی برنامه کاربردی استفاده میکنند. در تکنیک معماری چند لایه بهطور مثال سه لایه، لایهها به لحاظ منطقی با یکدیگر در ارتباط هستند در این حالت هر لایه با لایه پایینتر از خودش در ارتباط است. در این تکنیک وظایف مابین لایههای مختلف تقسیم میشوند. یک برنامه سه لایه، برنامهای کاربردی است که در سه بخش اصلی سازماندهی شده است. بهطور کلی یک برنامه سه لایه از یک مدل client/server استفاده میکند.
AI
AI سرنام Artificial Intelligence به معنای هوش مصنوعی است. هوش مصنوعی به توانایی سامانههای کامپیوتری اشاره دارد که قادر هستند عملی شبیه به انسانها را انجام دهند. برنامههای مختلفی همانند شبیهسازهای نرمافزاری و روباتها بر مبنای منطق هوش مصنوعی عمل میکنند. در دنیای بازیهای کامپیوتری فناوری هوش مصنوعی روی کاراکترهای مختلف پیادهسازی میشود، در نتیجه هر کاراکتر بازی قادر است واکنش خاص خود را نشان دهد.
Add-On
این واژه به افزونههایی اشاره دارد که در یک برنامه کاربردی استفاده میشوند. افزونهها یک قابلیت خارجی هستند که به یک برنامه کاربردی قدرت بیشتری میبخشند. این قابلیت ویژه میتواند گسترش وظایف یک برنامه یا اضافه کردن عناصر جدید به یک برنامه را شامل شوند. بیشتر افزونهها بر مبنای تکنیک خود نصبی ساخته میشوند. به عبارت دقیقتر با دوبار کلیک روی آنها فایلهای افزونه در پوشه شناخته شده برنامه کاربردی قرار میگیرند. پلاگینها نوع دیگری از افزونهها هستند.
Algorithm
الگوریتم مجموعی از دستورالعملها است که با فراخوانی یک روال یا وظیفهای که مسئول کار مشخصی است فراخوانی میشود. این وظیفه میتواند یک فرایند ساده جمع دو عدد یا یک وظیفه پیچیده مانند افکتگذاری روی یک تصویر باشد.
Application
اپلیکیشن یا برنامه کاربردی، نرمافزاری است که روی کامپیوتر اجرا میشود. مرورگرهای وب، برنامههای مدیریت ایمیل، واژهپردازها، بازیها و… همگی بهعنوان برنامههای کاربردی شناخته میشوند. برنامههای کاربردی انواع و دستهبندیهای مختلفی دارند. برنامههایی مانند کامپایلرها، ابزارهای مدیریت فایلها و حتی خود سیستمعاملها نمونهای از یک نرمافزار هستند.
Alpha Software
شاید بارها پیش آمده باشد که در زمان مراجعه به یک فروشگاه نرمافزاری روی بسته نرمافزار عبارتهای Beta،Beta 1 یا Alpha را مشاهده کرده باشید. نرمافزارها برای اینکه به درستی در دسترس کاربران کامپیوتر قرار گیرند باید تستهای دورهای مشخصی را سپری کنند. بهطور معمول اولین گروه از تستکنندگان نرمافزار، متخصصان و کارشناسان مورد اعتماد یک شرکت نرم افزاری هستند که ایراداتی که در زمان طراحی برنامه از دید تیم برنامهنویسی پنهان بوده است را کشف میکنند. در ادامه نسخههای آزمایشی یک محصول بهنامهای Beta و Alpha برای تست عمومی عرضه میشود. این نسخههای آزمایشی بهطور معمول دارای یک مدت زمان اعتباری مشخصی بوده که بعد از سپری شدن دیگر نمیتوان از آنها استفاده کرد. آزمایشهای آلفا یکی از تستهای چرخه تولید نرمافزار بوده تا ایرادات احتمالی محصول برطرف شوند. این تست مخصوص بررسی داخلی بوده و برعکس نسخه بتا در اختیار عموم کاربران برای آزمایش قرار نمیگیرد.
Antivirus
ضدویروس نوعی برنامه کاربردی است که برای شناسایی و حذف ویروسها از یک سیستم یا شبکه استفاده میشود. بیشتر نرمافزارهای ضدویروس دارای دو حالت شناسایی خودکار و دستی هستند.
API
API سرنام Application Program Interface است که در اصطلاح تخصصی به نام رابط برنامهنویسی برنامههای کاربردی شناخته میشود.یک API مجموعهای از دستورالعملها، توابع و پروتکلهایی است که برنامهنویسان در زمان ساخت برنامهها برای یک سیستم از آنها استفاده میکنند.
Array
یک آرایه یک ساختار دادهای ساختیافته متشکل از یک گروه از عناصر است. عناصر قرار گرفته در یک آرایه از نوع یکسانی هستند. بهطور مثال عناصر آرایه میتوانند از نوع رشته یا مقدار صحیح باشند. آرایهها یکی از روشهای اصلی ذخیرهسازی دادهها در زمان برنامهنویسی هستند.
Archive
آرشیو یک فایل تکی است که از یکسری فایلها و پوشهها ساخته شده است. آرشیوها توسط نرمافزارهای مختلفی میتوانند ساخته شوند. نرمافزارها برای کاهش اندازه فایلهای آرشیو بهطور معمول آنها را فشرده کرده و در صورت نیاز کاربر آنها را رمزگذاری میکنند.
Backup
اصطلاح Backup یا همان پشتیبانگیری به معنای تهیه یک کپی از روی نسخه اصلی یک فایل یا فایلهای ساخته شده است تا در صورت خرابی نسخه پشتیبان جایگزین نسخه اصلی شود.
BSOD
BSOD مخفف کلمات Blue screen of death به معنی صفحه آبی مرگ است که بیشتر از سوی ویندوز به کار گرفته میشود. این صفحه زمانی به کاربر نشان داده میشود که یک خطای جدی بوجود آمده به گونهای که ویندوز قادر به ادامه فعالیتها نیست. خطاهایی که در این سطح رخ میدهند بهنام خطاهای critical system-level error از سوی مولفه Event Viewer ویندوز ثبت میشوند تا در مراجعه بعدی، کاربر بتواند علت بروز خطار ا تشخیص دهد.
Bug
باگ نشان دهنده یک خطای نرمافزاری است. خطایی که باعث میشود برنامه کاربردی به درستی روند اجرای خود را طی نکرده و بهطور ناگهانی خاتمه یابد. یک برنامه در صورت وجود یک باگ ممکن است رفتارهای غیرطبیعی از خود نشان دهد.
BIOS
BISO مخفف کلمات Basic Input/ Output System است. بایوس برنامهای از پیش نصب شده روی تراشه ( حافظه ROM) مادربرد است که مشتمل بر دستورالملهایی برای شناسایی قطعات مختلف کامپیوتر است. بایوس از طریق BIOS Setup Utility قابل تنظیم و پیکربندی است. با فشار کلید Del در زمان راهاندازی سیستم میتوانید به محیط پیکربندی بایوس وارد شوید. بایوس به عنوان یک واسط میان پردازشگر مرکری کامیپوتر و دستگاههای ورودی و خروجی ایفای نقش میکند.
CGI
CGI سرنام Common Getway Interface است. CGI مجموعه قواعدی برای اجرای اسکریپتها و برنامهها روی وب سرورها است. CGI مشخص میکند چه اطلاعاتی میان وبسرورها و مرورگر کاربران میتواند ردوبدل شده و همچنین ترتیب انتقال اطلاعات را نیز مشخص میکند. بیشتر وبسرورها یک پوشه cgi-bin در مسیر روت هر وبسایتی دارند. هر اسکریپت که در این پوشه قرار گیرد باید از قواعد CGI تبعیت کند. بهطور مثال اسکرپیتهای قرار گرفته در پوشه cgi-bin ممکن است شامل مجوزهای اجرایی باشند.
Character Encoding
در حالی که اسناد به شکل خطوط متنی روی صفحهنمایش نشان داده میشوند، اما کامپیوترها اطلاعات را به صورت دادههای باینری ذخیرهسازی میکنند. از اینرو کاراکترهای درون یک سند متنی باید با یک سیستم کددهی عددی نشان داده شوند. در این حالت متن با یک یا چند سیستم کدگذاری کاراکتری درون فایلها قرار میگیرد. اسکی و یونیکد از رایجترین سیستمهای کدگذاری هستند. Unicode به دلیل پشتیبانی از مجموعه گستردهتری از سیستمهای کدگذاری کاربرد بیشتری دارد. یونیکد اغلب بهصورت UTF-8 ، UTF-16 و یا UTF-32 تعریف میشود.
Checksum
Checksum که عمدتا در فایلهای فشرده آنرا مشاهده میکنید، مقداری است که برای تعیین یکپارچگی فایل یا دادههای در حال انتقال و بررسی صحت اعتبار دادهها استفاده میشود.
Clipboard
قسمتی از حافظه اصلی کامپیوتر است که دادهها درون آن کپی میشوند. این مکان میتواند انواع مختلفی از دادههای متنی، تصویری سایر مقادیر دادهای را در خود جای داده باشد. دادهها با استفاده از فرمان copy در این مکان قرار میگیرند.
Codec
کدک (Codec) سرنام coder-decoder است. فرمتهای صوتی و تصویری از استاندارهای فشردهسازی مختلفی برای کاهش حجم فایلها استفاده میکنند. فایلهای صوتی و تصویری زمانیکه در حال ذخیره شدن هستند با یک کدک مخصوص فشرده و از حالت فشرده خارج می شوند. رایجترین کدکها MKV، MP4، MP3، x265 و… هستند.
Compile
زمانیکه برنامهنویسان در حال طراحی برنامههای کاربردی هستند، این برنامهها به شکل کدهای اصلی در یک زبان برنامهنویسی همچون جاوا، سی پلاس پلاس، سی شارپ و…. نوشته میشوند. این کدهای اصلی در قالب فایلهای متنی و بر مبنای یک فرمت قابل فهم انسانی بهطوریکه در محیط برنامهنویسی قابل فهم و ویرایش باشند نوشته میشوند. این کدهای اصلی بهطور مستقیم قابلیت اجرایی نداشته و برای اینکه توسط سیستمعامل و پردازشگر مرکزی کامپیوتر قابلیت اجرایی پیدا کنند باید به کدهای ماشین تبدیل شوند. این فرآیند پردازش بهنام کامپایل کدها شناخته میشود.
Compiler
یک کامپایلر برنامهای نرمافزاری است که کدهای اصلی یک برنامه را دریافت کرده و در صورتیکه خطاهایی به لحاظ معنایی و ترکیب نحوی در آن وجود نداشته باشد آنها را به کدهای اجرایی تبدیل میکند. زمانیکه کدهای اصلی توسط کامپایلر تبدیل به کدهای ماشین می گردند فایل تولید شده را دیگر نمی توان ویرایش کرد.
Compression
فشردهسازی دادهها فرایندی است که با هدف کم کردن اندازه فایلها انجام میشود.زمانیکه فایلی فشرده میشود فضای کمتری را روی رسانه اشغال میکند، از اینرو نه تنها در زمان قرارگیری روی رسانه موردنظر بلکه در زمان انتقال روی بستر اینترنت نیز با سرعت بیشتری به دلیل حجم پایین آن انتقال پیدا میکند.
Crippleware
به نرمافزارهایی اطلاق میشود که همه قابلیتهای آنها فعال نبوده یا برخی از قابلیتهای آنها در اختیار کاربران قرار دارد، زمانیکه کاربر اقدام به ثبت برنامه و پرداخت مبلغ موردنظر به شرکت سازنده کرد، کد فعالسازی برنامه در اختیار او قرار گیرد.
DBMS
DBMS سرنام Database Management System است. به عبارت دیگر DBMS یک برنامه بانک اطلاعاتی است. برنامهای که از یک روش استاندارد برای دریافت، دستهبندی و اجرای محاورهها روی دادهها استفاده میکند. DBMS وظیفه مدیریت دادههای وارد شونده، سازماندهی آنها، دسترسی به کاربران برای ویرایش یا استخراج دادهها را عهدهدار است. MySQL ، PostgreSQL، Access، SQL Server ، Oracle نمونههایی از برنامههای DBMS هستند.
Database
یک بانک اطلاعاتی یک ساختار دادهای است که اطلاعات بهصورت سازمان یافته درون آن ذخیره میشوند. بانکهای اطلاعاتی رابطهای از جداول مختلفی تشکیل شدهاند که هر کدام از این جداول دربرگیرنده فیلدها و رکوردهای متفاوتی هستند.
DCIM
DCIM مخفف کلمات Digital Camera Images است.DCIM نامی است استاندارد برای پوشه مرکزی در دوربینهای دیجیتال که عکسها درون این پوشه ذخیرهسازی میشوند. پوشه DCIM قسمتی از DCF( Design Rule for Camera File System) است که توسط شرکت ژاپنی JEITA برای اولین بار در سال ۱۹۹۸ بهعنوان بخشی از سیستم فایلی برای همه دوربینهای دیجیتال ارائه گردید و از آن زمان تا به امروز بهعنوان یک استاندارد از سوی همه شرکتهای تولید کننده دوربینهای دیجیتال به کار گرفته میشود.
منبع:سایت شبکه مگ
توسط صادق قدمی • دستهبندی نشده • ۰