Monthly Archives: مرداد ۱۳۹۷

از زمانی که نمایشگرهای رتینا معرفی شدند، بحث تولید و استفاده از صفحات نمایش با رزولوشن بالا تبدیل به یک موضوع مهم در مورد گوشی‌ها، تبلت‌ها و حتی لپ‌تاپ‌ها شده است. در حالی که مانیتورهای معمول هنوز تراکم پیکسلی در حدود ۷۲PPI (یا DPI) دارند، صفحات با تراکم بالا در اسمارت‌فون‌ها به اعدادی بین ۳۰۰ یا ۵۵۰PPI رسیده‌اند.

نمایشگرهای با تراکم بالا (یا HiDPI) در مورد گوشی‌ها مقداری با سایر نمایشگرها متفاوتند. گوشی‌های دنیا معمولاً رزولوشنی بین ۱۰۸۰p یا ۱۰۸۰×۱۹۲۰ یا FHD و ۱۴۴۰p یا ۱۴۴۰×۲۵۶۰ یا QHD دارند. هنوز بحث زیادی در مورد قابل درک بودن، باارزش بودن نسبت به قسمت و حتی مفید یا مضر بودن تغییر رزولوشن از HD به QHD وجود دارد. پاسخ این موارد این است: «بستگی دارد!». در ادامه به موارد مختلف دخیل در این رابطه اشاره می‌کنیم.

پیش از هر چیز به خاطر داشته باشید پیکسل در اینچ نشان‌دهنده‌ی تعداد پیکسل‌هایی است که در هر اینچ از نمایشگر وجود دارند. رزولوشن صفحه تعداد کل پیکسل‌های موجود در سطح نمایشگر را نشان می‌دهد. برای هر رزولوشن، با توجه به سایز صفحات مختلف، با تراکم پیکسلی یا PPI متفاوتی روبرو خواهیم بود (صفحه‌ی بزرگتر = PPI کمتر).

اندازه‌ی صفحه

مقدار ۳۰PPI حداقل میزان برای یک نمایشگر HiDPI است و چشم انسان می‌تواند جزئیاتی بیشتر از آن را تشخیص دهد. میزان جزئیات قابل تشخیص برای هر شخص متفاوت است و برای فهمیدن اینکه چند PPI می‌تواند به اندازه‌ی کافی برای بینایی شما مناسب باشد، نیاز به تست نمایشگرهای مختلف خواهید داشت.

محتوای صفحه‌ای که روی نمایشگر نشان داده می‌شود بسیار در منجر شدن PPI بالا به تجربه‌ی بهتر مؤثر است. برای مثال، اگر در حال تماشای یک فیلم باشید، تغییر از ۷۰PPI به ۱۵۰PPI کاملاً محسوس خواهد بود اما با تغییر از ۱۵۰ تا ۳۰۰ کم‌کم شاهد بازدهی نزولی خواهیم بود.

اگر در حال خواندن مطالب باشید، میزان PPI بالاتر می‌تواند به چشم شما کمک کند. این موضوع به خصوص در مورد کاراکترهای چینی و علائم تصویری بیشتر به چشم می‌آید و در این موارد حتی ممکن است تفاوت بین ۳۰۰PPI و ۴۰۰PPI یا حتی ۵۰۰PPI را متوجه شوید. در مورد عکس‌ها هم همینطور. تغییر از ۳۰۰PPI تا ۴۵۰PPI قابل حس خواهد بود اما بیش از این و مثلا افزایش از ۴۵۰ تا ۵۵۰PPI احساس نمی‌شود.

واقعیت مجازی (VR) همه چیز را تغییر می‌دهد

واقعیت مجازی بازی را برای مخالفان HiDPI تغییر می‌دهد. در حالی که حرکت از ۴۲۰ تا ۵۵۰PPI در عملکردهای معمولی چندان قابل درک نیست، همین تغییر، در کاربردهای VR دنیایی تغییر ایجاد می‌کند. این به این دلیل است که در VR از لنزهای اپتیکال برای بزرگنمایی پیکسل‌های صفحه استفاده می‌شود و مقدار PPI در این مورد، یک فاکتور حیاتی خواهد بود.

داشتن ۵۰ درصد پیکسل بیشتر، می‌تواند مقدار زیادی به وضوح تصویر در تجربه‌ی واقعیت مجازی اضافه کند و این موضوع انکارناپذیر است که ما برای وضوح مناسب برای VR، نیاز به تصاویری با تراکم بالاتر حتی تا ۱۰۰۰PPI خواهیم داشت.

نتیجه‌گیری

در مورد صفحات اسمارت‌فون‌ها، تغییر تراکم پیکسلی از ۷۲ تا ۳۰۰ PPI تفاوت بسیاری ایجاد می‌کند. اگر شروع HiDPI را ۳۰۰PPI در نظر بگیریم، آن وقت بله، همه نیاز به صفحات HiDPI خواهند داشت. حالا سوال این است: از چه نقطه‌ای کاهش بازدهی اتفاق می‌افتد؟

افزایش تراکم پیکسلی از ۳۲۶PPI (تراکم پیکسلی آیفون ۶اس) تا ۴۲۵PPI (هواوی پی۹) می‌تواند توسط بسیاری از کاربران قابل حس باشد. تشخیص حرکت از ۴۲۵PPI تا ۵۷۵PPI (گلکسی اس۷) سخت‌تر است، البته به غیر از موقعیت‌های خاص مانند عکس‌های اچ‌دی یا متن‌های ریز. اما VR تفاوت آخر را در این زمینه رقم می‌زند. در نهایت:

• ۷۲PPI: تراکم پایین برای گوشی‌ها. تراکم معمولی برای پی‌سی‌ها
• ۳۰۰PPI: ورود به سطح نمایشگرهای HiDPI
• ۴۲۵PPI: تفاوت محسوس با ۳۰۰PPI
• ۵۵۰PPI: درک تفاوت آن با ۴۲۵PPI نسبتاً دشوار است. به غیر از واقعیت مجازی، عکس‌های اچ‌دی و متن‌های ریز
• ۱۰۰۰PPI: برای گوشی‌ها یا لپ‌تاپ‌ها بلااستفاده اما برای واقعیت مجازی به دلیل بزرگنمایی لنز آن‌ها، ایده‌آل است.

اگر VR را در نظر نگیریم، می‌توانیم تراکم پیکسلی حدود ۴۲۵PPI به بالا را بسیار خوب برای گوشی‌ها به حساب آوریم. برای پی‌سی‌ها، هر مقداری بیش از ۳۰۰PPI فوق‌العاده خواهد بود. اگر از این میزان بالاتر برویم، باید اطمینان حاصل کنیم که برنامه‌ها به خوبی می‌توانند با تراکم بالاتر هماهنگ شوند یا خیر، زیرا در غیر این صورت با آیکون‌هایی بسیار کوچکی مواجه خواهیم شد که غیرقابل استفاده هستند.

به عنوان مرجع، به این مثال‌ها توجه کنید:

• گلکسی اس۷ از صفحه‌ی ۵.۱ اینچی با رزولوشن ۱۴۴۰×۲۵۶۰ و تراکم پیکسلی ۵۷۶PPI برای ۳.۷ میلیون پیکسل بهره می‌برد.
• هواوی پی۹ از صفحه‌ی ۵.۲ اینچی با رزولوشن ۱۰۸۰×۱۹۲۰ و تراکم پیکسلی ۴۲۵PPI برای ۲ میلیون پیکسل بهره می‌برد.
• آیفون ۶اس از صفحه‌ی ۴.۷ اینچی با رزولوشن ۷۵۰×۱۳۳۴ و تراکم پیکسلی ۳۲۶PPI برای ۱ میلیون پیکسل بهره می‌برد.

منبع:www.shahrsakhtafzar.com

۴ دلیل که سرعت اینترنت را پایین میاورد را در این پست به شما آموزش می دهیم

وای -فای در حال حاضر رایج ترین راه اتصال به اینترنت است ومهم تر از ان سرعت اینترنت

در این اتصال به سیم احتیاجی نیست و به ما این امکان را می‌دهد

در هرکجای منزل بنشینیم و با گوشی هوشمند خود به شبکه جهانی اینترنت متصل باشیم.

این روزها وای-فای به یکی از واجبات زندگی ما تبدیل شده است و در طول روز همواره از آن استفاده می‌کنیم.

اما گاهی ممکن است برای این اتصال مشکلاتی پیش آید که منجر به آزرده خاطر شدن ما شود.

از این مشکلات می‌توان به کاهش سرعت اینترنت در اثر مشکلات مودم وای-فای اشاره کرد.

در این مقاله قصد داریم ۴ دلیل کاهش سرعت وای-فای را بررسی کنیم.

۱ – جای روتر (مودم)

بسیاری از مردم نمی‌دانند برای آن‌که اتصال بی دردسری را داشته باشند

باید جای مناسبی را برای روتر خود انتخاب کنند. حتی شاید ممکن باشد شما مجبور باشید

جای مودمتان را در طول روز تغییر داده تا بهترین حالت به دست آید.

همواره سعی کنید مودم خود را بر روی یک سطح بالا مانند میز یا کابینت قرار دهید.

۲ – دوری از لوازم اختلال زا

باید حواستان باشد در اطراف مودم شما لوازم الکتریکی اختلال زا نباشد.

از این لوازم می‌توان به مایکرو ویو، دستگاه‌های بلوتوثی و نورهای LED اشاره کرد.

این لوازم با ساطع کردن نویز به سمت مودم شما موجب ایجاد اختلال در سطح پخش سیگنال‌های

وای-فای شده و در نهایت سرعت اینترنت شما را کم خواهند کرد.

۳ – همسایگان شما

معمولاً در هر منزلی یک مودم متصل به اینترنت وجود دارد که با سیگنال‌های وای-فای اقدام به سرویس دهی می‌کند.

شما باید در نظر داشته باشید که مودمتان جایی از منزل باشد که همواره با مودم‌ همسایگانتان فاصله داشته باشد

(معمولاً همسایگان شما مودمشان را در اتاق خواب و در کنار پنجره قرار می‌دهند).

۴ – لوازم منزل

روزگار تغییر کرده است. دیگر هر دستگاهی که می‌خرید ارتباطی با اینترنت خواهد داشت.

از این دستگاه‌ها می‌توان به تلویزیون‌های هوشمند اشاره کرد.

همواره در نظر داشته باشید که دستگاه‌های دیگر شما در هنگامی که نیازی به استفاده اینترنت ندارند به این شبکه متصل نباشند.

به عنوان مثال ممکن است تلویزیون شما در حالت به‌روزرسانی خودکار باشد و هر از گاهی بدون اجازه شما اقدام به upgrade دستگاهتان کند.